Los vecinos piden equilibrio inversor entre las zonas periféricas y el centro

i.c. / M.M. SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

El gobierno local incrementará los fondos destinados a mantenimiento

23 nov 2014 . Actualizado a las 05:00 h.

Que los recursos son limitados y que no llegan para todas las necesidades son mensajes aceptados y comprendidos por los vecinos, que reclaman «uns criterios para fixar unhas prioridades» a la hora de plantear nuevas inversiones. «A auténtica prioridade ten que ser que un neno teña unha beca de comedor e iso debe estar por diante das obras», apunta Mercedes Vázquez, y añade que «hai algunhas cuestións máis urxentes que o pavimento de Concheiros. Xa sabedes que me preocupan máis os peóns que os coches». Profundizando en la sensación de la falta de un criterio claro para acometer inversiones que vaya más allá de la rentabilidad electoral, Juan José Carril recuerda que «hai zonas de Santiago, nos barrios tradicionais, onde aínda non hai beirarrúas, pero foi máis prioritario facer outra vez as de Doutor Teixeiro».

Teresa Barral pone más ejemplos para respaldar la percepción vecinal de la carencia de un plan priorizado de obras que permita equilibrar las zonas periféricas y del centro de la ciudad. «En San Lourenzo ou en Vite hai rúas sen sumidoiros e son barrios que teñen moitas necesidades sen atender dende hai moitos anos». Carril se muestra especialmente duro al valorar «o deterioro das beirarrúas e os pavimentos, hai unha desproporción entre as actuacións no centro da cidade e a primeira liña periférica, e non digamos no rural».

Si algo echan en falta los vecinos es un servicio de mantenimiento de los viales bien dotado, como los que existen para la conservación del alumbrado o los parques, que permitirían «aforrar cartos». Vázquez cree que es una actitud de «novos ricos. Non hai traballo de mantemento das rúas, do mobiliario, dos farois». El ejemplo más claro de las consecuencias es la aparición de «baches do diámetro dunha cunca de café e que acaban sendo dun metro, e despois hai que levantar toda a rúa», explica Juan José Carril.

Si un adecuado y constante mantenimiento de los viales supondría un importante ahorro para el Concello, la priorización de las inversiones sería un paso más allá en la optimización de los recursos. Un ejemplo, aportado por Marcial Prado, fue el empeño de anteriores gobiernos por llevar el agua potable a una zona del rural «cando a xente ten pozos de auga e non queren a traída, porque supón un custo maior. Aínda que o dixen, se fixo; e despois ninguén enganchou, como era visto. Eses cartos podían meterse noutras cousas, os cartos son os que son».

Contrato de mantenimiento

La necesidad de que el mantenimiento sea una prioridad es compartida por los responsables municipales. «Por primera vez este año se hizo un contrato de mantenimiento de pavimentos y aceras con 150.000 euros, que se agotó; y que nos obligará a sacar otro con mayor importe», explica la edila Teresa Gutiérrez. Pero no únicamente los viales, el alumbrado público «no solo necesita arreglo, sino una renovación profunda porque es antiguo». Su renovación conllevará el cambio de luminarias en barrios periféricos, que supondrán «un considerable ahorro energético».

En cuanto al mobiliario, la concejala reconoce los problemas generados por actos vandálicos.

«Hai falta de medios na Policía Local, que menguou dende o 2007. Comezaremos

a repoñelos no 2015»

Alejandro Sánchez-Brunete

«Aínda hai moita necesidade. Eu o vexo cada día. Xente coma nós que rouba comida para darlle aos fillos»

Xaquín Mato

«Funcionan as relacións cos veciños porque cando imos ás reunións con eles coñecen os proxectos»

José Oreiro

«En San Lourenzo e Vite hai rúas sen sumidoiros, son barrios con moitas necesidades»

Teresa Barral

«Fixeron unha obra de traída de auga que dixen que non facía falla. Non se enganchou ninguén»

Marcial Prado